وقتی که نباشی

کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده ی شَهره

ماه,تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره

سقف دل بستگی بی تو واسه من سایه نداره

دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره

تو پی کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردی 

رفتی و چیزی نگفتی گریه روُ بهونه کردی 

من سوال ساده ی تو, تو جواب مشکل من

 ردپای رفتن تو روی صحرای دل من

وقتی آسمون شبهام زیر سایه ی چشاته

 وقتی حتی این ترانه رنگ غربت صداته

نمی ذارم این دو راهی سر راه ما بشینه

 نمی ذارم این جدایی رنگ فردا رو ببینه

شبُ با فانوس اشکت می برم به روشنایی

 با تو می رسم دوباره به طلوع آشنایی

می دونم هرجا که باشی دل تو اهل همینجاس

  واسه ی من و تو ایجا اول و آخر دنیاس 

d.i.d.a.r  

پریشون ۱

اگه آفتاب میسوزونه بی خیال آخه توسایه بونی 

اگه آدما وفاندارن بی خیال آخه تو مهربونی 

اگه من واست میمیرم بی خیال آخه تولایق تر از اونی که  

می دونی............................... 

***************** 

نازنینااااااا ما به ناز تو جوانی داده ایم 

پس تو دیگر باجوانان انس کن....... 

باما چرا............ 

**************** 

پریشون

دیدار...

دلتنگم و دیدار تو درمان من است. 

بی رنگ رخت زمانه زندان من است

خاطرات

وقتی خاطرات آدما زیاد میشه....   

 

 

دیوار اتاقشون پر عکس میشه...  

اما...  

 

 

همیشه دلت واسه اونی تنگ میشه 

 

 

که... 

 

نمی تونی عکسشو  

 

 

به دیوار بزنی... 

فریاد ( مسعود فردمنش )

 از غم عشق چه می باید کرد

 به دمی, دیداری می توان راضی شد

به تمنای نگاهی می توان تشنه ی جانبازی شد

میتوان دل خوش کرد به کلامی که شنید

از دو خط نامه ی سرد می توان داغ شد و شعله کشید

از جهنم گذری کرد و گذشت به گذرگاه رسید

به گذرگاه تباهی به جنون و زعطش فریاد زد, فریاد زد