سلام به همه ی دوستای عزیزم
این متن. ترانه ی آقای میلاد تهرانی عزیزه
آهنگش خیلی قشنگه حتما گوشش بدین....
همه خندیدن و رفتن، تنهایی خیلی بده
هوای گذشته ها دوباره به سرم زده
دو سه ساعت بیخیالی گاهی میچسبه بهت
وقتی مهمونا میرن، میرسی جای اولت
کسی جاتو پر نکرده، نمیخوام بگم بیا
باید عادت بکنم، بعد تو به خاطره ها
باید عادت بکنم به در و دیوار خونه
کاری که من میتونم اما دلم نمیتونه
آخرین شمعِ رویِ کیک تولدت منم
آرزو کن و حالا بیا خاموشم کن
دیگه هیچ حرفی از عشقمون واست نمیزنم
خیلی بی سر و صدا تو هم فراموشم کن
آخرین شمعِ رویِ کیک تولدت منم
آرزو کن و حالا بیا خاموشم کن
دیگه هیچ حرفی از عشقمون واست نمیزنم
مثل تموم آدما تو هم فراموشم کن
با تمام دلبستگی هایم باید روزی بروم...
زمانی که چندی از
روزهای زندگیم را حتی در خواب هم نمی دیدم...
رفتن از جایی که در هوایش نفس کشیدم... عاشقش شدم ... و تمام
از دست داده هایم را به دست آوردم...
عاشق دلی شدم
به نرمی و لطافت ابرها ...
ابری که وقتی می گویند دمی بارید...
وجود تشنه ام را لبریز می کرد.....