رفتن......

  با تمام دلبستگی هایم باید روزی بروم...  

 زمانی که چندی از  

 روزهای زندگیم را حتی در خواب هم نمی دیدم... 

 رفتن از جایی که در هوایش نفس کشیدم... عاشقش شدم ... و تمام  

 از دست داده هایم را به دست آوردم... 

 عاشق دلی شدم

 به نرمی و لطافت ابرها ...  

 ابری که وقتی می گویند دمی بارید... 

 وجود تشنه ام را لبریز می کرد..... 

بی وفا

خداحافظ ای همنشین همیشه 

خداحافظ ای داغ بر دل نشسته 

تو تنها نمیمانی ای مانده بی من 

تو رامیسپارم به دلهای خسته

نبودی......

نبودی نبودم... تو هستی که هستم...

به تو تکیه می دم... تو رو می پرستم...

به تو تکیه می دم که عاشق ترینی... که دلواپس لحظه های زمینی..

من از تو نگفتم .. شنیده گرفتی ... به یادت نبودم .. ندیده گرفتی...

می خوام مثل آینه پیش روت بشینم ... تو رو با تموم وجودم ببینم...

بذار روح من با نگات زیر و روشه ... بذار پیرهن آسمونو بپوشه...

همه دلخوشی هام گذشت و تو موندی... تو بی راهه هامو به مقصد  

رسوندی...

امیدم به جز تو شده نا امیدی... همیشه تو آخر به دادم رسدی...

.....

دست تو یاس نوازش
 

در سحرگاه بهاری
 

ای همه آرامش از تو
 

در سر انگشتت چه داری
 

در کتاب قصه ی من
 

معنی هر دل سپردن
 

خود شکستن بود و مردن
 

در غم خود سوگواری

 

ای همدم ای مرهم
 

ای خط سرنوشتم
 

ای همدم ای مرهم
 

بی تو چه می نوشتم

 

من چه بودم نقش باطل
 

قایقی گم کرده ساحل
 

باهزاران زخم بر دل
 

از عزیزان یادگاری
 

بی نیاز از هر نیازی
 

بی خبر از حیله سازی
 

باگناه پاکبازی
 

باختم در هر قماری

خوشبختی(احسان خواجه امیری)

میخواستم بت بگم چقد پریشونم.  

دیدم خود خواهیه دیدم نمیتونم. 

تحمل میکنم بی تو به هر سختی. 

به شرطی که بفهمم شاد وخوشبخی. 

به شرطی بشنوم دنیات آرومه. 

که دوسش داری از چشمات معلومه. 

یکی اونجاس شبیه من. 

یه دیوونه که بیشتر ازخودم قدرتو میدونه. 

چیکار کردی که با قلبم بخاطر تو بیرحمم. 

تو میخندی چه شیرینه گذشتن... تازه میفهمم....تازه میفهمم

تو رو میخوام تموم زندگیم اینه. 

دارم میرم ته دیوونگیم اینه. 

نمیرسه به تو حتی صدای من. 

تو خوشبختی همین بسه برای من